اٹھ شاہ حسینا ویکھ لے

اٹھ شاہ حسینا ویکھ لے
اسی بدلی بیٹھے بھیس
ساڈی جند نمانڑی کوکدی
اساں رل گۓ وچ پردیس
ساڈا ہر دم جی کرلاؤندا
ساڈی نیر وگاوے اکھ
اساں جیوندی جانیں مر گۓ
ساڈا مادھو ھویا وکھ
سانوں سپ سمے دا ڈنگدا
سانوں پل پل چڑھدا زہر
ساڈے اندر بیلے خوف دے
ساڈے بیلے بنڑ گۓ شہر
اساں شو غماں وچ ڈب گۓ
ساڈی رڑ گئ نو پتوار
ساڈے بولنڑ تے پابندیاں
ساڈے سر لٹکے تلوار
اساں نیناں دے کھوہ گیڑ کے
کیتی وتر دل دی پاؤں
اے بنجر رئ نمانڑی
سانوں سجنڑ تیری سوہنہ
اساں اتوں شانت جاپدے
ساڈے اندر لگی جنگ
سانوں چپ چپیتا ویکھ کے
پۓ آکھنڑ لوک ملنگ
اساں کھبے غم دے کھوبڑے
ساڈے لمے ھوگۓ کیس
پا تانڑے بانڑے سوچدے
اساں بنڑدے ریندے کھیس
ہنڑ چھیتی دوڑنڑیں بلھیا
ساڈی سولی ٹنگی جان
تینوں واسطہ شاہ عنایت دا
ناں توڑنڑیں ساڈا مانڑ
اساں پیریں پالۓ گھنگھرو
ساڈے پاوے جند دھمال
ساڈی جان لباں تے اپڑی
ہنڑ چھیتی مکھ وکھال
ساڈے سر تے سورج ہاڑدا
ساڈے اندر سیت سیال
بنڑ چھاں ہنڑ چیتر رکھ دی
ساڈے اندر بھانبڑ بال
اساں مچ مچایا عشق دا
ساڈالوسیا اک اک لوں
اساں خود نوں بھلے سانولا
اساں ہر دم جپیا توں
سانوں چنتا چخا چڑھانڑ دی
ساڈے تڑکنڑ لگے ہڈ
پھڑ لیکھاں برچھی دکھ دی
ساڈے سینے دتی کڈ
اساں در توں دکھڑے چاگدے
ساڈے لیکھے لکھیا سوگ
ساڈی واٹ لمیری دکھ دی
ساڈے عمروں لمے روگ
ساڈے ویہڑے پھوڑی دکھ دی
ساڈا رو رو چویا نور
اے اوکڑ ساڈی ٹال دے
تیرا جیوے شہر قصور
آ ویکھ سخن دیا وارثا
تیرے جنڈیالے دی خیر
اج پتر بولی ماں دے
پۓ ماں نال رکھنڑ ویر
اج ہیر تیری پئ سیکدی
اج کیدو چڑھیا زنگ
اج تخت ہزارے ڈھے گۓ
اج اجڑیا تیرا جھنگ
اج ویلے ھو گۓ سنجڑے
اج سکیا ویکھ چناب
اج پھرن آزردہ رانجھڑے
اج کھیڑے کردے چاہ
اج ٹٹی ونجلی پریت دی
اج مکے سکھ دے گیت
بنڑ جوگی دردرٹولیا
سانوں کوئ ناں ملیا میت
اساں اکھر موتی رولدے
اساں در در لاؤندے واج
کوئ لبھے ہیر سیالڑی
جیہڑی رنگے اپنڑا داج
ساڈے ہتھ پیالہ زہر دا
اساں ویلے دے سقراط
اساں کھنڈ بنڑاندے کھار نوں
ساڈی جگ توں وکھری بات
اٹھ جاگ فریدا ستیا
ہنڑ کر کوئ تدبیر
جند ہجر کریرے پھس کے
اج ھوگئ لیرو لیر
سانوں جوبن لٹے ویکھ کے
سب آکھنڑ بابا لوگ
کس کھویا ساڈا جوبنڑا
سانوں کیہا لگا روگ
اساں پیڑاں دا ونج پالیا
سانوں دکھاں چاڑی پانڑ
سانوں غم دا پینجا پینجدا
ساڈے طنبے اڈ دے جانڑ
اساں ویجے رکھ انار دے
سانوں لبھے طمے کوڑ
اساں مرن دیہاڑ اڈیکدے
ساڈی ودھدی جاوے ساؤڑ
ساڈے سر تے رکھ بلور دے
ساڈی دھپوں گہری چھاں
ساڈے تنبو ساڑے سورجے
ساڈی لوسے دھرتی ماں
ساڈی اجڑی حالت ویکھ کے
پا رحمت دی اک جھات
ساڈے سر توں انھی رات نوں
ہنڑ کر سائیں نم شب رات
ہنڑ آ باھو سلطانیا! سانوں درداں لیا لتاڑ
اج توڑ زنجیری دکھ دی اج ھو دا نعرہ مار
سانوں الف پڑھا دے پیاریا
ساڈی مک جاۓ ب دی لوڑ
من مشکے بوٹی عشق دی
سب نکلے دل دی کاؤڑ
اتھے تڑدے سب ایمان تے
ایتھے اڈ دی عشق دی دھوڑ
جو عشق سلامت منگدا
پھڑ اس نون لیندے نوڑ
ساڈا تالو جاوے سکدا
ساڈی ودھدی جاوے پیاس
بنڑ بدل ساونڑ وا دا
ساڈی پوری کر دے آس
اساں آپنڑی قبرے آپ ای
لۓ لہو دے دیوے بال
اساں بے بریاں دے شہر وچ
اے کیتا نواں کمال
سائیں دمڑی شاہ دیا پیاریا
تیرا جیوے سیف ملوک
ساڈے دیدے ترسن دید نوں
ساڈے دل چوں اٹھدی اے ہوک
سانوں گڑدی دے دےسخن دی
ساڈی کردے صاف زبان
سانوں بکل وچ لپیٹ کے
ہنڑ بخشو علم گیان
اساں راتی اٹھ اٹھ پٹدے
ساڈی پئ کالجے سوج
اساں چھم چھم روندے پیاریا
سانوں ہر دم تیری کھوج
اساں مہرا پیتا سچ دا
ساڈے نیلے ھوگۓ بل
اساں رہ گۓ کلم کلڑے
ساڈا ویری ھویا کل
ساڈے نینیں نیندر رس کے
جا پہنچی کیہڑے دیس
ہر راتیں چھوویاں ماردے
سانوں لیف سرہانڑے کھیس
آ کوٹ مٹھن دیا والیا
لے جپھ دے ساڈی سار
ہک تکھڑا نین نکیلڑا
ساڈے دل تھیں ھویا پار
سانوں چڑھیا تیا ہجر دا
ساڈا کر لے کوئ توڑ
سانوں برہن جوکاں لگیاں
ساڈا لتا لہو نچوڑ
اساں اپنڑے ہی گل لگ کے
نت پایۓ سو سو وینڑ
ساڈی آ قسمت نوں چمڑی
اک بکھاں ماری ڈینڑ
اینوں کیلے منتر پھوک کے
اینوں کڈھو دیسوں دور
اے پچھل پیری اوتری
ایتھے بنڑ بنڑ بیٹھے حور
اج پۓ گیا کال پریت دا
اج نفرت کیتا زور
کر تتا لوگڑ پریم دا
ساڈے جسے کرو ٹکور
ساڈی سوچ نوں پیندیاں دندلاں
ساڈے چل چل ہپ گۓ ساہ
نت پھندے بلبل سخن دے
اساں خود نوں دیندے پھاہ
سانوں ویلا پچھ لگاؤندا
اوتے گڑیاں پاونڑ لونڑ
دن راتاں مچھ مریلڑلے
سانوں غم دی دلدل دھونڑ
سانوں لڑدے ٹھوویں یاد دے
ساڈا جسا نیلو نیل
سانوں کوڑے کوڑا آکھدے
کی دیۓ اساں دلیل
آ تلونڈی دے بادشاہ گرونانک جی مہاراج
توں لاڈلا بیلی ماں دا
تیری جگ تے ریہنڑی واج
لے فیض فرید کبیر توں
کیتا الفت دا پرچار
توں نفرت دے وچ ڈبدے
کئ بیڑے کیتے پار
توں مانڑ ودھایا پرش دا
توں ونڈیا ات پیار
پا سچ دی چھاننری پاپ چوں
توں لتا پن نتار
تیرا وسے گرو دوارڑا
تیرا اچا ھووے ناں
دن راتی سیساں دیوندی
تینوں نانک بولی ماں
آ شو کمارا پیاریا! منگ ماں بولی دی خیر
اساں ٹر پۓ تیری راہ تے
اساں نپی تیری پیڑ
توں چھوٹی عمریں پیاریا
کیتا عمروں ودھ کمال
توں ماں بولی دا بوٹرا
لیا لہو اپنڑے نال پال
توں بھنے پیر پراگڑے
توں پیتی گھول رساؤنت
تیرا لکھیا گا ناں کڈھدے
کئ سر دے شاہ کلونت
پا چھاپاں چھلے پینتھڑا
لا ٹکا نتھ پجیب
توں ورت کے لفظ انوکھڑے
بھری ماں بولی دی جیب
تساں سب سچجے سچڑے
رل پیش کرو فریاد
رب ماں بولی دا اجڑیا
گھر فیر کرے آباد
چل چھڈ ندیمے قادری
ہنڑ کردے پورکلام
توں سیوک بولڑی ماں دا
تیرا جگ تے رہنڑا ناں
کلام : غلام حسین ندیم